Partij van de Arbeid (Nederland)

De Partij van de Arbeid (PvdA) is in 1945 opgericht. Vanwege de gezamenlijk doorstane ervaringen in de Tweede Wereldoorlog wilden een aantal politici de vooroorlogse politieke verhoudingen doorbreken en de heersende tegenstellingen van toen tenietdoen. Deze zogenoemde 'doorbraak'-gedachte kreeg gestalte in de oprichting van de PvdA. Belangrijkste deelnemer hieraan was de Sociaal-Democratische Arbeiders Partij (SDAP) maar ook diverse christen-democratische en liberale politici deden eraan mee. Zo ging de vooroorlogse Vrijzinnig-Democratische Bond (VDB) alsook de Liberale Unie in de PvdA op. De rechts-liberalen scheidden zich echter in 1946 reeds af en verenigden zich in een nieuwe liberale partij, de VVD.

De PvdA is een linkse partij van sociaal-democratische signatuur. Van meet af aan is zij een grote partij geweest die dikwijls aan het landsbestuur heeft deelgenomen en ook diverse keren de premier heeft geleverd.

Bekende PvdA'ers zijn de wijlen oud-premiers Willem Drees en Joop den Uyl en voormalig premier Wim Kok.

Eind jaren zestig maakte de PvdA door de groepering Nieuw-Links een radicalisering door. In de jaren negentig schudde de PvdA haar sociaal-democratische veren voor een behoorlijk gedeelte van zich en schoof enigszins op naar het midden van de politiek.

Van 1994 tot 2002 nam zij deel aan de regering (de Paarse kabinetten) en leverde ook de minister-president (Kok). Sinds 2002 zit zij in de oppositie.