TTK-Wedstrijd/december2005gedichten

Wedstrijd inzendingen Gedichten, December 2005

De tweede TTK-wedstrijd, December 2005. Het onderwerp was 'Regenachtige nacht/Nachtelijke regen'. Dit zijn de inzendingen in de catagorie Gedichten. (Men kan rechtstreeks naar een gedichten door op de inhoudsopgave hier links te klikken.)
De inzendingen voor de catagorie Verhalen en Kunstinzendingen kan je vinden door op de link te klikken.
Klik hier om terug te gaan naar de grote TTK-wedstrijd pagina

Dit zijn de 6 inzendingen:

Zolderraam

Wakker in het duister,

Lig ik in bed en luister.

Het tikken op de ruit,

Een ritmisch en vertrouwd geluid.

Wekt het verlangen naar dromen,

Gelukkig hoef ik mijn bed nog niet uit te komen.


Open gordijnen,

Wolken die op de wind voorbij deinen.

Aan de hemel geen maan, geen licht,

Duister bepaalt het uitzicht.

Ik draai me om, het bed voelt warm, maar ook eenzaam.

En ondertussen tikt de regen zachtjes tegen mijn zolderraam.

Dit is echt

Was het maar een kartelige nachtmerrie:
De regen die mijn jas binnen sijpelt
Via de paraplu van een lang vergeten tante
Dit voelt killer dan je voor mogelijk houdt
Kouder dan de kist die in de grond zakt
Veel donkerder dan tussen die planken kan het niet zijn

Waarom raast de trein nog steeds als normaal langs?
Omdat ik weet: achter die regenwolk
is geen maan, maar juist een verblindende zon aanwezig

Strandnacht

's Nachts
een donderslag
felle flits.

Open rits
een lach
iets zachts

wordt hard
als de druppels
die vallen

in het zand.
Haar hand,
flits! Flats.

Zoek

Zonder schaduw
Sta ik dan
Verslonden door het duister

Ik zal mij hervinden
In de morgen
Wanneer de regen is opgedroogd en de nacht verdwenen

De dageraad arriveert
Een glimp van zon, een zweem van mij
Ik zie mijn silhouet teruggekeerd

Ja! Ik ben er weer.

Angstdroom

Merries van de nachten
Galopperen in gedachten
Het klamme natte laken
Laat mij toch ontwaken

Witte flitsen schichten samen
De wolken laten stromen
De donder die mij bevrijdt

Wind waait regen tegen ramen
Dronken van het dromen
Duizel ik in duisterheid

Tranen van de verborgen maan

Het is avond
Zwarte nacht
Verborgen maan
Verduisterde pracht

Donkere parels
Druppende wolken
Als knikkers van water
Langs stoepranden kolken

Diamanten tranen
op glanzende wegen
is het eeuwige verdriet
van de nachtelijke regen