Geen uien maar bieten
Dit spreekwoord is afkomstig uit dit topic in TTK.
Link naar forumpost
Oorsprong:[bewerken]
Dit spreekwoord leidt ons naar de Hongerwinter. In de tijd dat voedsel schaars was en het enige dat nog enigszins betaalbaar was waren bloembollen en uien. Zo ook bij het gezin van Jacob de Vries aten ze iedere dag gestoofde uien, bij gebrek aan iets anders en iets beters. Jacob ging iedere dag op zijn fiets de polder in om bij boeren om iets eetbaars te vragen. Op een koude dag reed Jacob weer de polder in op zoek naar iets eetbaars. Zijn bevroren vingers stevig om zijn stuur geklemd en continu bang dat hij een keer aangehouden zou worden reed hij langs het land van boer Jansen. In de sloot zag hi de trekker van boer Jansen op zijn kant in de sloot liggen. Hij zag de boer spartelend onder zijn trekker liggen. Jacob bedacht zich geen moment, sprong van zijn fiets, gooide hem in de berm en sprong de ijskoude sloot in om boer Jansen te redden.
Boer Jansen was Jacob zo dankbaar dat hij hem zijn laatste zak bieten schonk en een flink stuk spek van het varken dat hij net illegaal geslacht had. Helemaal bevangen van de kou kwam Jacob thuis met zijn aanwinst en wist nog bibberend uit de brengen: Vrouw, vandaag hewwen geen uien maar bieten.... De blije gezichten van zijn vrouw en ondervoede kinderen waren onbetaalbaar. Helaas voor Jacob was zijn aanwinst het begin van het einde. Hij kreeg een zware longontsteking en bezweek een week voor de bevrijding.
Betekenis:[bewerken]
Een meevaller na een lange tijd van tegenslag.
Voorbeeld:[bewerken]
De voetbalclub was zo goed als failliet, maar door een gift van de sponsor aten ze geen uien maar bieten
