Belichtingstijd: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | De belichtingstijd bepaalt samen met het [[diafragma]] de hoeveelheid licht die op de film terechtkomt. Bij een lange belichtingstijd staat de [[sluiter]] lang open en komt er veel licht op de film, bij een korte belichtingstijd staat deze kort open en komt er weinig licht op de film. | + | De belichtingstijd bepaalt, samen met het [[diafragma]], de hoeveelheid licht die op de [[film]] terechtkomt. Bij een lange belichtingstijd staat de [[sluiter]] lang open en komt er veel licht op de [[film]], bij een korte belichtingstijd staat deze kort open en komt er weinig licht op de [[film]]. |
| + | |||
| + | Op de meeste camera's is de belichtingstijd instelbaar. Meestal kan deze variëren tussen ''1/1000'' of ''1/2000'' seconde tot 1 of 2 seconden, maar sommige camera's kunnen nog langer of korter belichten. Bij een eenvoudige [[compactcamera]] is er meestal niks in te stellen: de camera bepaalt zelf de ideale belichtingstijd. | ||
| + | |||
| + | Bij professionelere camera's, zoals bijvoorbeeld een [[spiegelreflexcamera]], is meestal te kiezen uit meerdere modi. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om de camera alles zelf te laten bepalen, zodat je alleen hoeft te klikken om de foto te maken. Dit wordt vaak de ''P-stand'' of ''[[programmastand]]'' genoemd. De camera bepaalt dan zelf de ideale belichtingstijd en het ideale [[diafragma]]. | ||
| + | |||
| + | Sommige camera's bieden ook nog de keuze uit een ''[[diafragmavoorkeuze]]''-stand of een ''[[belichtingstijdvoorkeuze]]''-stand. Er zijn camera's die beide hebben. Bij [[diafragmavoorkeuze]] stelt de fotograaf eerst het door hem gewenste [[diafragma]] in. De camera kiest hier dan automatisch de gewenste belichtingstijd bij. Deze modus is ideaal als een fotograaf volledige controle wil over de [[scherptediepte]]. | ||
| + | |||
| + | Bij [[belichtingstijdvoorkeuze]] stelt de fotograaf de door hem gewenste belichtingstijd in. De camera kiest dan automatisch welk [[diafragma]] er nodig is om tot een correcte belichting van de [[film]] te komen. Deze functie is erg handig als een fotograaf per se een korte belichtingstijd wil, bijvoorbeeld bij [[sportfotografie]]. | ||
[[Category:Fotografie]] | [[Category:Fotografie]] | ||
[[Category:Beginnen met fotografie]] | [[Category:Beginnen met fotografie]] | ||
Versie van 19 jun 2005 om 13:28
De belichtingstijd bepaalt, samen met het diafragma, de hoeveelheid licht die op de film terechtkomt. Bij een lange belichtingstijd staat de sluiter lang open en komt er veel licht op de film, bij een korte belichtingstijd staat deze kort open en komt er weinig licht op de film.
Op de meeste camera's is de belichtingstijd instelbaar. Meestal kan deze variëren tussen 1/1000 of 1/2000 seconde tot 1 of 2 seconden, maar sommige camera's kunnen nog langer of korter belichten. Bij een eenvoudige compactcamera is er meestal niks in te stellen: de camera bepaalt zelf de ideale belichtingstijd.
Bij professionelere camera's, zoals bijvoorbeeld een spiegelreflexcamera, is meestal te kiezen uit meerdere modi. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om de camera alles zelf te laten bepalen, zodat je alleen hoeft te klikken om de foto te maken. Dit wordt vaak de P-stand of programmastand genoemd. De camera bepaalt dan zelf de ideale belichtingstijd en het ideale diafragma.
Sommige camera's bieden ook nog de keuze uit een diafragmavoorkeuze-stand of een belichtingstijdvoorkeuze-stand. Er zijn camera's die beide hebben. Bij diafragmavoorkeuze stelt de fotograaf eerst het door hem gewenste diafragma in. De camera kiest hier dan automatisch de gewenste belichtingstijd bij. Deze modus is ideaal als een fotograaf volledige controle wil over de scherptediepte.
Bij belichtingstijdvoorkeuze stelt de fotograaf de door hem gewenste belichtingstijd in. De camera kiest dan automatisch welk diafragma er nodig is om tot een correcte belichting van de film te komen. Deze functie is erg handig als een fotograaf per se een korte belichtingstijd wil, bijvoorbeeld bij sportfotografie.
