Europa

Uit FOK!wiki
Versie door 82.217.30.50 (overleg) op 3 sep 2007 om 19:11 (Geografie)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken
Kaart van Europa (bron: CIA)

Europa is de naam van het werelddeel dat ten westen van [[Azi�]] en ten noorden van Afrika ligt. Het wordt eveneens begrensd door de Arctische en Atlantische Oceaan. Het telde in 2000 ca. 728 miljoen inwoners. Daarmee is het in termen van bevolking het derde grootste continent na [[Azi�]] en Afrika.

In termen van oppervlakte is Europa het op ��n na kleinste continent van de wereld. Totaal bestrijkt het een gebied van 10.400.000 km�. Het is slechts een fractie groter dan het continent [[Australi� (werelddeel)|Australi�]].

Europa wordt in dit artikel gedefinieerd als:


Klimaat[bewerken]

Het klimaat van Europa varieert van subtropisch tot polair. Het mediterrane klimaat van het zuiden is droog en warm. De westelijke en noordwestelijke delen hebben een mild, over het algemeen vochtig klimaat, dat door de wind vanuit de Atlantische Oceaan wordt be�nvloed. In Midden- en Oost-Europa is het klimaat van een vochtig continentaal type met de koele zomers.

Economie[bewerken]

Europa is hoogst ge�ndustrialiseerd. De grootste industriezones worden gevonden in West- en Midden-Europa, Engeland, Noord-Itali�, de Oekra�ne, en Europees Rusland. Landbouw, bosbouw (in Noord-Europa) en visserij (langs de Atlantische kust) zijn ook belangrijk. Europa heeft een grote verscheidenheid aan mineralen: steenkool, ijzererts en zout zijn overvloedig. Olie en gas worden gevonden in Oost-Europa en onder de Noordzee. Voor de opwekking van elektriciteit wordt voornamelijk steenkool gebruikt, maar deze brandstofsoort wordt langzamerhand verdrongen door schonere brandstoffen.

Geschiedenis[bewerken]

Hoofdartikel: Geschiedenis van Europa

Europa's is de bakermat van de westerse cultuur. De beschaving in Europa heeft zich sinds oude tijden ontwikkeld en werd be�nvloed door oudere beschavingen in [[Mesopotami�]] en in Egypte. De Romeinse en Griekse culturen hebben een deel van de geschiedenis van het continent bepaald. Na de val van het Romeinse Rijk volgden de Middeleeuwen. De ontwikkeling van de beschaving van Europa versnelde zich in de Renaissance. In de geschiedenis is Europa het toneel geweest van vele grote en vernietigende oorlogen die zowel landelijke als stedelijke gebieden hebben verwoest. Hoewel Europa ooit bestond uit enorme en krachtige imperiums en koninkrijken, verdeelden de succesvolle nationalistische opstanden (vooral in de 19e eeuw) het continent in vele soevereine staten. De politieke fragmentatie leidde tot de economische concurrentie en politieke geschillen tussen staten. Ondanks dat slaagden de Europese landen erin om een groot deel van de wereld te kolonialiseren en werden buiten Europa westerse staten gesticht.

Moderne geschiedenis[bewerken]

Na de Tweede Wereldoorlog werd Europa verdeeld in twee ideologische blokken (Oost-Europa, dat door de Sovjetunie werd overheerst, en West-Europa, dat door de Verenigde Staten werd overheerst). De Koude Oorlog woedde. De Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) werd gevormd als militair afschrikmiddel tegen de verspreiding van het communisme. De spanningen als gevolg van de Koude Oorlog werden in de jaren '60 minder, en de tekenen van normalisatie van oost-west-relaties verschenen in de jaren '70.

In West-Europa vormden zich de Europese Economische Gemeenschap (EEG), de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie (EURATOM). De EEG heet sinds 1993 de Europese Unie en heeft een behoorlijke uitbreiding doorgemaakt, met name in het oosten van Europa.

Etymologie[bewerken]

In de oude Griekse mythologie, was Europa een [[Fenici�rs|Fenicische]] prinses die door een stiervormige Zeus werd ontvoerd en naar het eiland Kreta werd meegenomen, waar zij haar zoon Minos baarde. Voor Homerus was Europa (Grieks: Ευρώπη) een mythologische koningin van Kreta, niet een geografische benoeming. Later betekende Europa het vasteland van Griekenland en in 500 v. Chr. werd zijn betekenis uitgebreid tot het land in het noorden.

De term Europa wordt over het algemeen afgeleid uit het Griekse woorden die breed (eurys) en gezicht (ops) betekenen. Een minderheid, echter, ziet een Semitische oorsprong, afgeleid van het Semitische woord ereb wat "zonsondergang" betekent. Vanuit een gezichtspunt van het Midden-Oosten gaat de zon onder in Europa: het land in het westen.


Tot Europa behoren de volgende gebieden:

1 Alhoewel deze eilanden niet op het Europees continentaal plat liggen worden zij gewoonlijk toch beschouwd als behorend tot Europa.
2 Afhankelijk van de bron wordt Cyprus soms beschouwd als een Europees, dan weer als een Aziatisch land.