De grote wijzer plakken
Dit spreekwoord is afkomstig uit dit topic in TTK.
Link naar forumpost
Oorsprong:[bewerken]
Dit spreekwoord vindt zijn oorsprong in de Limburgse dorpen. De katholieke kerk houdt wel van een feestje en het carnaval is daar geen uitzondering op. Drie dagen voor Aswoensdag vierde men dit feest. Het was als laatste kans om uitbundig te zijn voordat de veertig dagen durende vaste tot Pasen begon. Een van de redenen van het carnevalfeest is om de voedselvoorraden op te maken, dit in verband met het bederf in de vastemaanden. De naam zou ook afkomstig zijn van het Latijnse carne vale (= vaarwel aan het vlees), maar hierover is nooit uitsluitsel gevonden. De laatste dag van carneval, ookwel Vette Dinsdag genoemd, was echt de allerlaatste mogelijkheid om je van overtollig voedsel en drank te ontdoen, want de Vastenavond zou om klokslag 0.00 ingaan. Hier komen we bij de feitelijke oorsprong van het spreekwoord, want het was gebruikelijk dat in de dorpen de kwajongens, beneveld door de geschonken alcohol, niet wilden stoppen met feesten. Het was immers de enige tijd van het jaar dat ze eigenlijk alle maatschappelijke regels aan hun laars konden lappen. Wat ze deden was inbreken in de kerk, met name de toren waar het uurwerk hing. Ze namen touwen mee om zo de klok enkele minuten vóórdat deze 12 uur sloeg vast te binden en zo het uurwerk en daarmee de tijd stil te leggen. Op deze manier konden ze net iets langer doorfeesten, totdat natuurlijk de pastoors de klok weer "bevrijd" hadden. De volgende dag was goed te zien wie de extra tijd genomen had om door te feesten, als het askruisje op een gezicht gezet had dat op standje kater stond.
Betekenis:[bewerken]
Men plakt de grote wijzer (vast) wanneer men een moment wil rekken om er langer van te genieten.
Voorbeeld:[bewerken]
Toen Klaas voor het eerst danste met Klazien wilde hij niets liever dan de grote wijzer plakken, om zo langer te kunnen genieten van dit prachtige moment.
