Naar Venus vliegen
Dit spreekwoord is afkomstig uit dit topic in TTK.
Link naar forumpost
Oorsprong:[bewerken]
Oorsprong De bekendheid die James Ronald Howard, pseudoniem: King Capital, kreeg met zijn twee boeken wordt tot op de dag van vandaag nog steeds besproken. Voordat hij zich bezighield met de schrijfkunst was hij een graag geziene gast bij Galileo Galilei en bouwde uit fascinatie voor deze wetenschapper en zijn theorieën de allereerste Globe. James R. Howard hielp Galileo Galilei een belangrijk boek Nederland binnen te smokkelen, terwijl Galilei onder huisarrest stond.
Discorsi e Dimostrazioni Matematiche, intorno a due nuove scienze (Gesprekken en wiskundige bewijzen in twee nieuwe wetenschappen)
Dit boek was belangrijk voor Galilei omdat hij hierin zijn nieuwe inzichten verdedigde. Na de publicatie van dit boek in 1637 te Leiden begon bij James R. Howard zijn liefde voor het schrijven toen hij zag hoe de publicatie ontvangen werd. Samen met Galilei schreef hij zijn eerste boek genaamd: "Luna Fantastica" waarin Galilei kans zag om zijn inzichten over ons nu bekende zonnenstelsel onder te brengen, verpakt in een roman. Precies een dag voor het overlijden van Galilei 8 januari 1642 werd het boek gepubliceerd en haalde het zelfs tot meest besproken boek in de periode 1642-1645. Hoewel het verhaal eigenlijk ging over de liefde tussen een hoefsmid en de dochter van Keizer H. Dinathe, werd het voor veel geleerden die het boek in handen kregen al snel duidelijk dat er een boodschap van Galilei in zat. Met name bij het hoofdstuk: "De kracht die de Maan aan ons samenzijn ontleent."
James R. Howard werd om dezelfde reden als Galilei in hechtenis genomen, maar bij gebrek aan celruimte ook onder huisarrest geplaatst in het toenmalige huis van Galilei. Geschrokken en ontdaan sloeg hij met een lompe zwaai de Globe die hij voor Galilei had gemaakt van de tafel waadoor de bol brak en er een enveloppe met zijn naam erop uitviel. Hij brak de zegel en las de brief en gooide de brief in het haardvuur.
Volgens de man die toen dienstdeed als bewaker van het huis van Galilei en James in de gaten hield werd het op dat moment stil in de kamer. James R. Howard at en dronk nog wel, maar hield zich verder alleen maar bezig met schrijven en schreef twee jaar lang aan zijn volgende boek: "De vrouw die het leven gaf".
Toen James het manuscript voltooid had, lag het keurig opgestapeld op het bureau van Galilei, maar hij was verdwenen. Nog tot op de dag van vandaag weten we niet hoe James heeft kunnen verdwijnen, maar het manuscript werd gepubliceerd. Twee weken later werd in Florence het lichaam van James aangetroffen onder een nis waarin om onbekende reden nog nooit een beeld was geplaatst. Alles leek samen te komen; aan het lichaam van James was te zien dat hij daar uitgeput op de grond is gaan liggen en vervolgens gestorven. In zijn hand klemde hij tot aan zijn dood een opgerold vel papier met twee regels tekst welke later de échte laatste pagina van zijn manuscript bleek te zijn. Het gepubliceerde stuk eindigde met: "De vrouw sprak in haar laatste adem over haar verloren zoon: 'Hij is niet hier....', haar ogen sloten zich langzaam en er was stilte".
De laatste bladzijde uit de handen van James R. Howard had deze regels: "De arts gaf haar een tik op haar wang en zei: 'Waar is hij? Niet in slaap vallen! Vertel ons waar hij is!', de vrouw knipperde met haar ogen en zuchte: 'Hij is naar Venus gevlogen.' " En dat is precies wat James ook deed, hij was onderweg, in het geheim, om een belangrijke taak te vervullen. Welke taak dat precies was weten we nog steeds niet, maar het had hoogstwaarschijnlijk met de brief van Galilei te maken.
Betekenis:[bewerken]
In het geheim een belangrijke taak vervullen.
Voorbeeld:[bewerken]
Heel zijn leven kijkt hij al uit naar het voltooien van zijn werk, maar nu de concurrentie een vermoeden heeft is hij toch maar naar Venus gevlogen.
