De pap met de trechter opdienen
Dit spreekwoord is afkomstig uit dit topic in TTK.
Link naar forumpost
Oorsprong:[bewerken]
Het katholicisme kent een lange traditie van zelfkastijding. Enkele katholieken, van paus Johannes Paulus II tot de vroegste monniken, geselden zichzelf als boetedoening voor het lijden van Jezus Christus. Minder bekend is dat de Orde van Abcisdomini rond 1700 ook aan zelfkastijding deed, maar dan niet het gebruikelijke geselen. Ze aten hun eten gepureerd en lieten het door een lange trechter in hun keel glijden. Dit om henzelf niet te trots te laten voelen wanneer ze hun eigen eten hadden verbouwd en klaargemaakt. Ze moesten God dankbaar zijn dat hij hen aan dit eten had geholpen. Zo ervoeren de monniken nederigheid in het aangezicht van God wanneer zij zich op deze ongemakkelijke wijze vol lieten lopen met gepureerd eten.
Dit deed denken aan hoe ganzen werden (en nog steeds worden) volgepropt bij het kweken van een vettige ganzenlever. Deze monniken droegen dan ook "ganzenbroeders" als bijnaam. De ganzenbroeders hadden ook een eigen herberg in het Limburgse dorp Gulpen. Reizigers konden hier een maaltijd nuttigen op voorwaarde dat ze net zo aten als de ganzenbroeders. Een bord met pap werd samen met een trechter opgediend. Aten de reizigers met hun handen, wat vaak voor kwam omdat ze niet bekend waren met de ganzenbroeders, dan ontstond in het dorp een heksenjacht op de ketter die "so mackelyck in het leefen staet en nicht vreescht voor den Here". De verbaasde vreemdeling stond een wisse dood tegemoet.
Betekenis:[bewerken]
Van iemand eisen dat hij het moeilijker maakt dan het is.
Voorbeeld:[bewerken]
De vader vond dat zijn zoon de specie met de kleine emmer moest versjouwen, want wanneer hij de kruiwagen zou gebruiken zou dat niet de pap met de trechter opdienen.
