Wie om regen vraagt, kan melk verwachten

Dit spreekwoord is afkomstig uit dit topic in TTK.
Link naar forumpost

Oorsprong:

We gaan terug in de tijd, en wel naar de Middeleeuwen. Daar vinden we de oorsprong van dit oud-Spaanse spreekwoord. Er zijn veel bedevaartsoorden. Natuurlijk is er Lourdes, maar niet minder belangrijk is Santiago de Compostella, in het noordwesten van Spanje. Mensen vanuit heel Spanje en de rest van Europa gingen te voet op weg naar deze plaats om vergeven te worden van hun zonden, en spiritueel gereinigd te worden. Deze tocht was niet bedoeld als luxe vakantie, hij moest te voet (vermoeddelijk blootvoets) worden afgelegd en er mocht geen gebruik gemaakt worden van herbergen onderweg. Het was echt afzien, en de kerk geloofde dat onder echt afzien pas de dankbaarheid van het Goddelijke Licht verkregen kon worden.

Onder het plattelandsvolk, wat verder van de strenge kerk af woonde en dus ook soepeler over religie dacht, konden deze pelgrims wel van gastvrijheid genieten, maar alleen als het ze werd aangeboden. Het was geaccepteerd om te vragen om (regen)water uit de regenton. Het was een verkapte manier om onderdak of reisprovisie te krijgen, maar alleen wanneer er geantwoord werd met de zin "pida la lluvia, reciba la leche" (vraag regen, krijg melk). Een boer(in) kon er dan voor kiezen om de pelgrim daadwerkelijk alleen een beker melk te geven, of meer van zijn gastvrijheid vrij te geven. Als die spaanse zin niet werd gezegd, moest de pelgrim tevreden zijn met wat hij kreeg, een paar slokken uit de regenton.

Betekenis:

Meer krijgen dan waar je om vraagt, zonder daar van uit te gaan.

Voorbeeld:

-Een dakloze vraagt aan eeen voorbijganger om wat wisselgeld. Een mevrouw drukt hem er twee in de handen en een vers gekocht meergranenbolletje, "Hier, meneer, wie om regen vraagt, kan melk verwachten"
-"Hij ging er zomaar vanuit dat ik én voor hem kookte, én zijn was deed! Hij verwachtte melk terwijl ie om regen vroeg!"