Het kind aan de molenwiek binden
Dit spreekwoord is afkomstig uit dit topic in TTK.
Link naar forumpost
Oorsprong:[bewerken]
In deze moderne tijd waar we alles regelen met GSM, mail en alles kunnen volgen met GPS is dit spreekwoord in de vergetelheid geraakt. In vroeger tijd was dat wel anders. Het spreekwoord vind zijn oorsprong bij de ouderwetse zaagmolens, die veelal aan de rivier stonden opgesteld. Bomen werden omgehakt en in de rivier gegooid, en kwamen dan vanzelf bij de zaagmolen aan. Nu wist de molenaar nooit wanneer de volgende partij hout aan zou komen, en erop wachten zou zijn nevenactiviteiten in gevaar brengen. Daar had een slimme molenaar iets op gevonden. Zelf in de wieken klimmen was te riskant, want ze braken nogal snel, en ook de as kon het gewicht van de molenaar niet aan. De slimme molenaar bond zijn jongste kind vast aan een van de wieken, en als die wiek dan de hoogste stand had bereikt, had het kind een perfect uitzicht over de rivier. Het kind hoefde alleen maar met een vlaggetje te zwaaien, en de molenaar wist dat hij weer aan de slag moest in de zagerij. Veel van zijn kinderen zijn gestorven door longontsteking en andere mysterieuze ziektes, maar omdat de molenaar 19 kinderen had, heeft hij deze methode nog lang vol kunnen houden.
Betekenis:[bewerken]
hier lopen de verhalen nogal uiteen. De bevolking gebruikte het in de zin van: iemand opofferen om er zelf beter van te worden en de molenaar gebruikte het in de zin van: alle middelen gebruiken om het werk makkelijker te maken.
Voorbeeld:[bewerken]
Nu komen we bij het trieste relaas van de molenaarsvrouw:
De molenaarsvrouw stierf van verdriet omdat hij het kind aan de wieken bond.
