Parlement (Nederland): verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Het Nederlandse [[parlement]], ook wel [[Staten-Generaal]] genoemd, bestaat uit twee kamers: een [[Eerste Kamer]] die 75 leden telt en een [[Tweede Kamer]] die 150 leden telt. De Tweede Kamer is de belangrijkste. | Het Nederlandse [[parlement]], ook wel [[Staten-Generaal]] genoemd, bestaat uit twee kamers: een [[Eerste Kamer]] die 75 leden telt en een [[Tweede Kamer]] die 150 leden telt. De Tweede Kamer is de belangrijkste. | ||
| − | Het Nederlandse parlement controleert de [[regering]] en is medewetgever (laatste op basis | + | Het Nederlandse parlement controleert de [[regering]] en is medewetgever (laatste op basis van artikel 81 van de [[Grondwet (Nederland)|Grondwet]]) doordat zij wetsvoorstellen van de regering al dan niet goedkeurt.<br> |
Daarnaast heeft de Tweede Kamer het recht zelf wetten in te dienen (het [[recht van initiatief]]) of wetsvoorstellen van de regering te wijzigen (het [[recht van amendement]]). De Eerste Kamer ontbeert deze rechten. | Daarnaast heeft de Tweede Kamer het recht zelf wetten in te dienen (het [[recht van initiatief]]) of wetsvoorstellen van de regering te wijzigen (het [[recht van amendement]]). De Eerste Kamer ontbeert deze rechten. | ||
Versie van 11 dec 2005 om 15:42
Het Nederlandse parlement, ook wel Staten-Generaal genoemd, bestaat uit twee kamers: een Eerste Kamer die 75 leden telt en een Tweede Kamer die 150 leden telt. De Tweede Kamer is de belangrijkste.
Het Nederlandse parlement controleert de regering en is medewetgever (laatste op basis van artikel 81 van de Grondwet) doordat zij wetsvoorstellen van de regering al dan niet goedkeurt.
Daarnaast heeft de Tweede Kamer het recht zelf wetten in te dienen (het recht van initiatief) of wetsvoorstellen van de regering te wijzigen (het recht van amendement). De Eerste Kamer ontbeert deze rechten.
De Eerste Kamer wordt indirect door de bevolking gekozen. Deze kiezen de Provinciale Staten die op hun beurt de Eerste Kamer kiezen.
De Tweede Kamer wordt rechtstreeks door de bevolking gekozen.
Een Nederlandse parlementari�r kan niet ook tegelijkertijd minister of staatssecretaris zijn, behalve de eerste tijd na de verkiezingen als er nog geen regering is gevormd.
