Rode ogen: verschil tussen versies
k |
|||
Regel 28: | Regel 28: | ||
In dat geval helpt alleen nog retoucheren. Voor papieren opnamen heb je aparte stiften om rooie ogen weer zwart te krijgen. Voor digitale bestanden kun je grijpen naar Photoshop of naar welke beeldbewerker dan ook. Denk er wel aan dat je de gecorrigeerde ogen even weer van een glimlichtje voorziet, anders staat het zo onnatuurlijk. | In dat geval helpt alleen nog retoucheren. Voor papieren opnamen heb je aparte stiften om rooie ogen weer zwart te krijgen. Voor digitale bestanden kun je grijpen naar Photoshop of naar welke beeldbewerker dan ook. Denk er wel aan dat je de gecorrigeerde ogen even weer van een glimlichtje voorziet, anders staat het zo onnatuurlijk. | ||
+ | |||
[[Category:Fotografie]] | [[Category:Fotografie]] | ||
+ | [[categorie:FOT]] |
Versie van 27 nov 2005 om 20:05
Met de ingebouwde flitser deed een nieuw fenomeen zijn intrede in fotografie : Rode ogen
Inhoud
Hoe komt het?
Bloedoogjes ontstaan omdat de as van de flitser vrijwel overeenkomt met de optische as van het objectief van je camera.
Daardeur wordt het netvlies aangestraald en de daarin in overvloede aanwezige adertjes lichten op. De ooglens doet daarbij dienst als projectielens en versterkt het effect.
Het effect wordt sterker naarmate de omgeving donkerder is en de pupillen van het slachtoffer wijd open staan.
en waarom wordt het erger wanneer je de rode-ogen-reductie aanzet?
Geeft je flitser eerst een paar voorflitsen of een straal licht dan reageert je slachtoffer meestal door recht in je lens te kijken. Omdat de pupillen van die drie piepflitsjes niet bepaald dicht gaan staat je slachtoffer ideaal voor het vervaardigen van een paar fenomenale bloedogen. Rodeogenreductie dus gewoon uitzetten.
En wat moet je er dan wel aan doen?
Met een ingebouwde flitser kun je niet zo manouvreren dat je het effect verhelpt. Wat je er ook voor plakt, de as blijft ongewijzigd ten opzichte van de optische as.
Heb je een losse flitser dan is indirect flitsen d� oplossing, vooropgesteld dat je een plafond in de buurt hebt dat niet een uitgesproken kleur krijgt. Bijkomend voordeel is dat je die lelijke slagschaduwen kwijt bent. Heb je dat plafond niet of zit het te hoog, dan kan het helpen (wederom bij een externe flits) om de flitser onder een flauwe hoek omhoog te laten flitsen, de assen van flits en optiek lopen dan uit elkaar.
Nog een oplossing met een externe flits is om hem los van de camera te halen en hem op een handgreep te zetten, hierdoor vergroot je de afstand tussen optische en verlichtingsas. Met een staafflits als een Metz45 of 60 heb je zelden tot nooit rooie ogen.
Ik heb alleen een ingebouwde flits
Nu moet je het hebben van je opnametechniek. Let op dat je slachtoffer niet recht in de lens kijkt. Bij een geregisseerde opname kun je vragen of hij m/v over de camera heen wil kijken, dan is de kans dat het netvlies direct aangestraald wordt een stuk kleiner.
Allemaal mooi en wel, maar nou zit ik hier met een half archief vol rode ogen.
In dat geval helpt alleen nog retoucheren. Voor papieren opnamen heb je aparte stiften om rooie ogen weer zwart te krijgen. Voor digitale bestanden kun je grijpen naar Photoshop of naar welke beeldbewerker dan ook. Denk er wel aan dat je de gecorrigeerde ogen even weer van een glimlichtje voorziet, anders staat het zo onnatuurlijk.