Comparitie: verschil tussen versies
(Categorie) |
|||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
Een comparitie wordt doorgaans in een [[tussenvonnis]] gelast. Het niet verschijnen op een comparitie heeft meestal gevolgen voor de partij die niet verschijnt. | Een comparitie wordt doorgaans in een [[tussenvonnis]] gelast. Het niet verschijnen op een comparitie heeft meestal gevolgen voor de partij die niet verschijnt. | ||
| − | Bij een comparitie zal de rechter doorgaans eerst | + | Bij een comparitie zal de rechter doorgaans eerst partijen de gelegenheid geven om de eerder in het geding gebrachte stukken toe te lichten. Daarna zal de rechter over en weer vragen stellen over de zaak die hem niet duidelijk zijn, en de partijen gelegenheid geven om hun visie hier op te geven. Tot slot zal de rechter de partijen vragen of zij heil zien om buiten de [[rechtszaal]] te trachten tot een [[schikking]] te komen. Vaak geeft de rechter daarbij een "voorlopig oordeel". Wanneer het tot een schikking komt, zal de rechter dit in het proces-verbaal opnemen. Daarnaast kan de rechter de schikking in een [[eindvonnis]] vastleggen. Komt er geen schikking, dan zal de rechter een zitting plannen voor een getuigenverhoor, een descente of om vonnis uit te spreken. Zelden komt het tot nog een spreekronde (repliek en dupliek) bij de rechtbank. |
[[Categorie:recht]] | [[Categorie:recht]] | ||
Huidige versie van 11 sep 2007 om 12:14
In een civiele procedure is de comparitie een zitting waar de rechter de partijen gelegenheid geeft om mondeling hun standpunten toe te lichten.
Een comparitie wordt doorgaans in een tussenvonnis gelast. Het niet verschijnen op een comparitie heeft meestal gevolgen voor de partij die niet verschijnt.
Bij een comparitie zal de rechter doorgaans eerst partijen de gelegenheid geven om de eerder in het geding gebrachte stukken toe te lichten. Daarna zal de rechter over en weer vragen stellen over de zaak die hem niet duidelijk zijn, en de partijen gelegenheid geven om hun visie hier op te geven. Tot slot zal de rechter de partijen vragen of zij heil zien om buiten de rechtszaal te trachten tot een schikking te komen. Vaak geeft de rechter daarbij een "voorlopig oordeel". Wanneer het tot een schikking komt, zal de rechter dit in het proces-verbaal opnemen. Daarnaast kan de rechter de schikking in een eindvonnis vastleggen. Komt er geen schikking, dan zal de rechter een zitting plannen voor een getuigenverhoor, een descente of om vonnis uit te spreken. Zelden komt het tot nog een spreekronde (repliek en dupliek) bij de rechtbank.
