Comparitie: verschil tussen versies
(Beginnetje) |
(Categorie) |
||
Regel 4: | Regel 4: | ||
Bij een comparitie zal de rechter doorgaans eerst over en weer vragen stellen aan de partijen om na te gaan of hij de ingenomen standpunten uit de eerdere [[akte|akten]] goed heeft begrepen. Hierna zal de rechter over en were vragen stellen over onderdelen van de zaak die hem niet duidelijk zijn, en de partijen gelegenheid geven om hun visie hier op te geven. Tot slot zal de rechter de partijen vragen of zij heil zien om buiten de [[rechtszaal]] te trachten tot een [[schikking]] te komen. Wanneer het tot een schikking komt, kan de rechter dit in een [[eindvonnis]] vastleggen. Komt er geen schikking, dan zal de rechter een zitting plannen om opnieuw vonnis uit te spreken. Tijdens een comparitie wordt vaak al enigszins duidelijk hoe de rechter over de zaak denkt. | Bij een comparitie zal de rechter doorgaans eerst over en weer vragen stellen aan de partijen om na te gaan of hij de ingenomen standpunten uit de eerdere [[akte|akten]] goed heeft begrepen. Hierna zal de rechter over en were vragen stellen over onderdelen van de zaak die hem niet duidelijk zijn, en de partijen gelegenheid geven om hun visie hier op te geven. Tot slot zal de rechter de partijen vragen of zij heil zien om buiten de [[rechtszaal]] te trachten tot een [[schikking]] te komen. Wanneer het tot een schikking komt, kan de rechter dit in een [[eindvonnis]] vastleggen. Komt er geen schikking, dan zal de rechter een zitting plannen om opnieuw vonnis uit te spreken. Tijdens een comparitie wordt vaak al enigszins duidelijk hoe de rechter over de zaak denkt. | ||
+ | |||
+ | [[Categorie:recht]] |
Versie van 4 dec 2005 om 10:47
In een civiele procedure is de comparitie een zitting waar de rechter de partijen gelegenheid geeft om mondeling hun standpunten toe te lichten.
Een comparitie wordt doorgaans in een tussenvonnis gelast. Het niet verschijnen op een comparitie heeft meestal gevolgen voor de partij die niet verschijnt.
Bij een comparitie zal de rechter doorgaans eerst over en weer vragen stellen aan de partijen om na te gaan of hij de ingenomen standpunten uit de eerdere akten goed heeft begrepen. Hierna zal de rechter over en were vragen stellen over onderdelen van de zaak die hem niet duidelijk zijn, en de partijen gelegenheid geven om hun visie hier op te geven. Tot slot zal de rechter de partijen vragen of zij heil zien om buiten de rechtszaal te trachten tot een schikking te komen. Wanneer het tot een schikking komt, kan de rechter dit in een eindvonnis vastleggen. Komt er geen schikking, dan zal de rechter een zitting plannen om opnieuw vonnis uit te spreken. Tijdens een comparitie wordt vaak al enigszins duidelijk hoe de rechter over de zaak denkt.